Στις 20 Ιουλίου 1969, καθώς η σεληνιακή μονάδα, Eagle, πλησίαζε την επιφάνεια του φεγγαριού, οι υπολογιστές της άρχισαν να αναβοσβήνουν παρουσιάζοντας προειδοποιητικά μηνύματα. Για μια στιγμή, το Mission Control αντιμετώπισε μια απόφαση «go/no-go», αλλά με μεγάλη εμπιστοσύνη στο λογισμικό που αναπτύχθηκε από την επιστήμονα υπολογιστών Margaret Hamilton και την ομάδα της, δόθηκε οδηγία στους αστροναύτες να προχωρήσουν.
Το λογισμικό, το οποίο επέτρεπε στον υπολογιστή να αναγνωρίζει μηνύματα σφάλματος και να αγνοεί εργασίες χαμηλής προτεραιότητας, συνέχισε να καθοδηγεί τους αστροναύτες Neil Armstrong και Buzz Aldrin πάνω από τον φλοιό του φεγγαριού κατά την προσγείωση τους.
H Μάργκαρετ Χάμιλτον, είναι μια Αμερικανίδα επιστήμονας υπολογιστών που αποτελεί μέλος των πρώτων προγραμματιστών υπολογιστών. Δημιούργησε τον όρο “μηχανική λογισμικού” για να περιγράψει τη δουλειά της. Βοήθησε στη συγγραφή του κώδικα του υπολογιστή για τις εντολές και τις σεληνιακές μονάδες που χρησιμοποιήθηκαν στις αποστολές Apollo στη Σελήνη στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Ενώ σπούδαζε μαθηματικά και φιλοσοφία στο Earlham College στο Ρίτσμοντ της Ιντιάνα, γνώρισε τον James Hamilton και στη συνέχεια παντρεύτηκαν. Μετά την αποφοίτησή της το 1958, δίδαξε μαθηματικά για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Στη συνέχεια μετακόμισε στη Βοστώνη. Αν και η Μάργκαρετ σχεδίαζε να σπουδάσει αφηρημένα μαθηματικά (Abstract Mathematics) στο Πανεπιστήμιο Brandeis, δέχτηκε δουλειά στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT). Στο MIT ξεκίνησε να προγραμματίζει λογισμικό για την πρόβλεψη του καιρού και έκανε μεταπτυχιακό στη μετεωρολογία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η Hamilton εντάχθηκε στο Lincoln Laboratory του MIT, όπου συμμετείχε στο έργο Semi-Automatic Ground Environment (SAGE), το πρώτο σύστημα αεράμυνας των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα έγραψε λογισμικό για ένα πρόγραμμα αναγνώρισης εχθρικών αεροσκαφών. H ίδια εργάστηκε στη συνέχεια στο Εργαστήριο Οργάνων του MIT (τώρα το ανεξάρτητο εργαστήριο Charles Stark Draper), το οποίο παρείχε αεροναυτική τεχνολογία για την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA).
Ηγήθηκε μιας ομάδας που είχε επιφορτιστεί με την ανάπτυξη του λογισμικού για τα συστήματα καθοδήγησης και ελέγχου των μονάδων διοίκησης κατά την πτήση της σεληνιακής μονάδας των αποστολών Apollo. Εκείνη την εποχή, σε καμία σχολή δεν διδάσκονταν μηχανική λογισμικού, έτσι τα μέλη της ομάδας έπρεπε να επιλύσουν τυχόν προβλήματα μόνοι. Επινόησε έτσι τον όρο “μηχανικός λογισμικού” επειδή ένιωθε ότι η δουλειά που έκανε αυτή και η ομάδα της ήταν εξίσου σημαντική με την εργασία στο διαστημόπλοιο Apollo.
Η ίδια η Χάμιλτον επικεντρώθηκε ειδικά στο λογισμικό για τον εντοπισμό σφαλμάτων συστήματος και την ανάκτηση πληροφοριών σε περίπτωση σφάλματος του υπολογιστή.
Τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούσαν κρίσιμο σταθμό κατά τη διάρκεια της αποστολής Apollo 11 (1969), η οποία οδήγησε τους αστροναύτες Neil Armstrong και Buzz Aldrin στη Σελήνη.
Η Χάμιλτον άφησε το MIT στα μέσα της δεκαετίας του 1970 για να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα. Ίδρυσε την εταιρεία Higher Order Software το 1976 και ίδρυσε την Hamilton Technologies 10 χρόνια αργότερα.
H Χάμιλτον τιμήθηκε με διάφορες τιμητικές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Exceptional Space Act της NASA (2003). Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα της απένειμε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας το 2016.
Το επίτευγμα της στην NASA ήταν ένα μνημειώδες έργο σε μια εποχή που η τεχνολογία των υπολογιστών βρισκόταν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, οι αστροναύτες είχαν πρόσβαση μόνο σε 72 kilobyte μνήμης υπολογιστή (ένα κινητό τηλέφωνο 64GB σήμερα έχει σχεδόν ένα εκατομμύριο φορές περισσότερο χώρο αποθήκευσης). Οι προγραμματιστές έπρεπε να χρησιμοποιήσουν χάρτινα έγγραφα για να τροφοδοτήσουν πληροφορίες σε υπολογιστές μεγέθους δωματίου χωρίς οθόνες.
Καθώς έγινε η προσγείωση, η Χάμιλτον, τότε 32 ετών, συνδέθηκε με το Mission Control από το MIT. Η ίδια αναφέρει «Δεν είχα συγκεντρωθεί στην αποστολή, αυτή καθαυτή», «Επικεντρώθηκα στο λογισμικό». Αφού όλα λειτούργησαν σωστά, το βάρος της στιγμής τη χτύπησε. “Θεέ μου. Δείτε τι έγινε. Τα καταφέραμε. Δούλεψε. Ήταν συναρπαστικό.”
Η Χάμιλτον, η οποία όπως αναφέρθηκε παραπάνω, έκανε δημοφιλή τον όρο «μηχανική λογισμικού», δέχθηκε επίσης επικρίσεις. Ειπώθηκε ότι διόγκωσε τη σημασία της δουλειάς της, αλλά σήμερα, όταν οι μηχανικοί λογισμικού αντιπροσωπεύουν ένα θερμά περιζήτητο τμήμα του εργατικού δυναμικού, κανείς δεν γελάει με τη Μάργκαρετ Χάμιλτον.
Το έργο της Χάμιλτον μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστό σε όσους βρίσκονται εκτός της επιστημονικής κοινότητας, αν και τα επιτεύγματά της έχουν μνημονευθεί με την παρουσίαση του 2017 μιας φιγούρας δράσης Lego Margaret Hamilton, μέρος της συλλογής Women of NASA. Απεικονίζει την Χάμιλτον ως έναν μικρόσωμο, ήρωα με μακριά μαλλιά και γυαλιά, του οποίου ο γραπτός κώδικας Apollo ήταν ψηλότερος από εκείνη.
Το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος έχει τώρα τα πρωτότυπα για αυτές τις φιγούρες δράσης. Οι μηχανικοί λογισμικού δεν θεωρούνται γενικά ως θαρραλέες φιγούρες δράσης, αλλά η Χάμιλτον σε ένα ανδροκρατούμενο επιστημονικό κόσμο επέδειξε την γενναιότητα και την αποφασιστικότητα που απαιτείται για μία θετική αλλαγή. Θυμάται ότι «είναι ατρόμητη, ακόμα κι όταν οι ειδικοί δεν το πίστευαν, κανείς δεν το πίστευε. Όπως η ίδια αναφέρει “Ήταν κάτι που ονειρευόμασταν να συμβεί, και έγινε πραγματικότητα».
