Όνειρα. Όλοι έχουμε. Ή τουλάχιστον, όλοι είχαμε κάποτε. Γιατί μεγαλώνοντας, ενσωματωνόμαστε σε αυτό που λέγεται ζωή. Και η πραγματικότητα της ζωής, η αντικειμενική πραγματικότητα, καθορίζεται από το σύνολο των υποκειμενικών αντιλήψεων της πλειοψηφίας του συνόλου των ανθρώπων.Τι σημαίνει αυτό με τελείως απλά λόγια; Ότι το ‘δεν γίνεται’ θα το ακούσεις περισσότερες φορές από το ‘γίνεται’. Τόσες πολλές, που τελικά ‘γίνεται’ η πραγματικότητα για τους περισσότερους.

Όχι όμως για όλους. Υπάρχουν και άνθρωποι που κυνηγούν το όνειρό τους και καταλήγουν να κάνουν τη ζωή τους παραμύθι. Ο λόγος για την Τζιωρτζίνα Χριστοδούλου, η οποία ζει και εργάζεται στο Παρίσι και συγκεκριμένα στην… Disneyland!

Ποια είναι η Τζιωρτζίνα:

georgina-blog-4

Η Τζιωρτζίνα είναι από την Κύπρο και συγκεκριμένα από τη Λεμεσό. Είναι 24 ετών, έχει σπουδάσει Δασκάλα Χορού στο Teesside University του Middleborough, και στην συνέχεια έκανε ένα χρόνο  Musical Theatre, στο KSA Academy of Performing Arts του Λονδίνου. Είναι δημιουργική, ειλικρινής, κοινωνικός άνθρωπος, δεν φοβάται να μοιράσει την αγάπη της και… απεχθάνεται την αδικία!

Τζιωρτζίνα, τι ακριβώς κάνεις στην Disneyland;

Εργάζομαι στην Disney ως Character & Performer, με έμφαση στις παρελάσεις με χορευτικές φιγούρες και μη.

Πως αποφάσισες να προχωρήσεις με τις σπουδές στο χορό;

Λατρεύω τον χορό, χορεύω από τα 4 μου. Ο χορός είναι έκφραση, μέσα από αυτόν βγάζεις την προσωπικότητα σου. Είναι και ευχαρίστηση, είναι και διασκέδαση, είναι και τέχνη. Δεν ήξερα από πάντα ότι θα ασχοληθώ με το χορό, ήξερα όμως ότι τον αγαπούσα. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι είναι το μοναδικό πράγμα που βγαίνει από την καρδιά μου και με κάνει χαρούμενη.

Πως προέκυψε η Disneyland;

Ήρθε ξαφνικά! Όταν ήμουν στο Λονδίνο, έμαθα για τις ευκαιρίες εργασίας στη Disney και είπα θα πάω, το ήθελα πάρα πολύ. Το κυνήγησα λοιπόν, και πέρασα από την πρώτη στα δοκιμαστικά. Έπειτα, μου είπαν ότι θα λάβω απάντηση στους επόμενους 6 μήνες. Και τελικά με ειδοποίησαν!

Πως είναι, αλήθεια, να εργάζεσαι στην Disneyland;

Μαγικά, ονειρικά! Νιώθω ότι διδάσκω στα παιδιά, μέσω του χορού, μέσω της ηθοποιίας και όχι μόνο. Μαθαίνω και εγώ πιο πολλά πράγματα μέσα από αυτό. Κάθε μέρα αντιμετωπίζω ευτυχισμένους ανθρώπους, μωρά που ενθουσιάζονται, που χαίρονται! Και το ότι συμβάλω σε αυτή τη χαρά είναι πολύ σημαντικό για μένα.

georgina-blog-5

Σου λείπει η Κύπρος; Ήταν εύκολο για σένα να εγκαταλείψεις την Κύπρο για να εργαστείς στο εξωτερικό;

Η αλήθεια είναι ότι μου λείπει. Ευτυχώς είχα εμπειρίες από τη ζωή στο εξωτερικό από όταν ήμουν Αγγλία, οπόταν ήξερα πως είναι να ζεις εκτός Κύπρου. Φυσικά, στην αρχή ήταν δύσκολη απόφαση, ήταν εξάλλου μια μεγάλη αλλαγή. Σιγά σιγά όμως μπήκα στο κλίμα. Στην τελική ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του και αυτός είναι ο δικός μου. Μια μέρα όμως θα επιστρέψω Κύπρο, σίγουρα!

Είναι πολύ σημαντικό να σου δίνουν δύναμη οι γονείς σου.

Πως το πήραν οι γονείς σου;

Χάρηκαν, η μαμά μου έκλαιγε! Γενικά, όταν θέλω να κάνω κάτι με αφήνουν ελεύθερη να το κάνω. Ξέρουν ότι αν χρειαστώ οτιδήποτε θα τους το πω, υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας και μου δίνουν δύναμη να προχωρώ. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, να σου δίνουν δύναμη οι γονείς σου.

Αν ήταν αρνητικοί;

Θα υπήρχε συζήτηση και θα καταλήγαμε στο ότι πρέπει να με στηρίξουν! Δυστυχώς, ξέρω από εμπειρία ότι μερικοί γονείς φοβούνται πολύ, είναι υπερπροστατευτικοί. Γι’ αυτό πρέπει το παιδί να έχει τη δύναμη να διεκδικεί. Οι γονείς πρέπει να δίνουν συμβουλές, ναι, αλλά πάνω απ’ όλα πρέπει να στηρίζουν τα παιδιά τους και να τους σπρώχνουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, όχι να τους κρατούν πίσω.

georgina-blog-1

Ποια ήταν η αντίδραση των φίλων σου όταν τους είπες ότι φεύγεις για να εργαστείς στο εξωτερικό;

Οκ, υπάρχει μια ιστορία εδώ! Λοιπόν, ήταν Φλεβάρης, είμασταν Αθήνα, δεν το είχα πει καμιάς ότι πήγα σε audition και πέρασα (γιατί εξάλλου μου είπαν ότι θα με ειδοποιήσουν, δεν ήταν κάτι σίγουρο) και ξαφνικά μου έρχεται ένα email. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Δεν το πίστευα, τις έβαλα να το διαβάσουν γιατί δεν το είχα συνειδητοποιήσει ακόμη, πήρα τη μαμά μου τηλέφωνο και κλαίγαμε και οι δύο! Φυσικά τη νύχτα πήγαμε για ποτά. Μου λείπουν οι φίλες και οι φίλοι μου, μιλάμε συχνά μέσω skype.

Βλέποντας κόσμους μεγαλύτερους από τον δικό σου, ωριμάζεις.

Πόσο δύσκολη ήταν η αρχή;

Καταρχάς κανένας δεν μιλά αγγλικά, μερικές φορές αναγκάζομαι να συνεννοηθώ με νοήματα! Στην αρχή ήμουν αγχωμένη, ειδικά όταν συνειδητοποίησα πόσο ακριβή είναι η ζωή εδώ. Χρειάστηκα 2-3 εβδομάδες να προσαρμοστώ. Την πρώτη νύχτα ήμουν συναισθηματικά φορτισμένη, ωστόσο ήμουν σίγουρη για την επιλογή μου. Βλέποντας κόσμους μεγαλύτερους από τον δικό σου, ωριμάζεις.

Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις και να επιστρέψεις Κύπρο;

Όχι μέχρι στιγμής. Κάποια φάση όμως θα το κάνω, όταν θα θέλω να κάνω κάτι καινούριο. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να μένει κανείς στάσιμος σε έναν τόπο, γιατί δεν μπορεί να εξελιχθεί και να φτάσει στο topτων ικανοτήτων του. Προς το παρών όμως έχω βάλει στόχους.

Αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν έχεις διάθεση να δουλέψεις

Ποια  θεωρείς ότι είναι η σχέση μεταξύ δουλειάς και πάθους;

Πιστεύω ότι αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις, αν δεν έχεις πάθος, τότε δεν έχεις διάθεση να δουλέψεις. Δεν θα είσαι χαρούμενος. Πρέπει να παθιάζεσαι, μόνο έτσι θα πετύχεις και θα ευτυχήσεις.

georgina-blog-3

Ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές σου μέχρι στιγμής στην Disneyland;

Η κάθε ημέρα είναι ξεχωριστή γεμάτη στιγμές όμορφες! Βλέπω καθημερινά οικογένειες, ζευγάρια, φίλους, παιδιά που ο κάθε ένας από αυτούς εκφράζει την δική του αγάπη με τον δικό του τρόπο. Είχα ζήσει την εμπειρία όπου ο άντρας γονάτισε και έκανε πρόταση γάμου στην φίλη του, το σκηνικό έγινε μπροστά μου και έμεινα (για την ιστορία, είπε ναι)! Είναι και το Disney Dreams που πραγματοποιείται κάθε βράδυ στο κάστρο με ειδικά εφέ και πυροτεχνήματα, και μου υπενθυμίζει πόσο όμορφα είναι να δουλεύω στη Disney, μου δημιουργεί συναισθήματα! Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Βλέπω καθημερινά μικρούς και μεγάλους που αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα, άτομα που έρχονται στην Disney για να πάρουν χαρά μέσα από τους αγαπημένους τους ήρωες. Αυτά τα πράγματα μένουν…

Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις

Τι θα συμβούλευες τους νέους που έχουν όνειρα αλλά φοβούνται να τα κυνηγήσουν;

Με θέληση, πίστη και αυτοπεποίθηση μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα φανταζόμαστε στο μυαλό μας, είναι διαφορετικά γι’ αυτό να μην φοβούνται. Δεν χρειάζεται να γίνεις ο καλύτερος για να αποφασίσεις ότι μπορείς. Και να μην επηρεάζονται από απόψεις ατόμων που δεν είναι αρμόδιοι και ικανοί να τους κρίνουν. And always remember if you can dream it you can do it:)

Θέλεις να στείλεις κάποιο μήνυμα;

Ναι, θέλω να πω σε όλους ότι η ζωή είναι ωραία και πρέπει κανείς να τη ζωγραφίζει με τον δικό του τρόπο! Όποιος κι αν είναι, ότι και να κάνει.


Ευχαριστούμε την Τζιωρτζίνα για τη συνέντευξη που παραχώρησε στην ergodotisi και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη ζωή της.

Δημοσιεύθηκε από Antonis Papadopoulos

Head of Ergodotisi, ergodotisi.com

Άφησε απάντηση

Your email address will not be published. Required fields are marked *